یونجه دارای دارای طبع گرم است و اگر تازه باشد گرم و تر و در صورتی که خشک بشود گرم و خشک است.
نام علمی این گیاه Medicago Sativa است.
در طب سنّتی از ساقه، برگ، دانه و جوانهی یونجه استفاده میشود.
خواص یونجه
یکی از خواص یونجه، مقدار بسیار زیاد آهن موجود در آن است. گفته میشود یونجه دو برابر اسفناج آهن دارد و به همین خاطر خونساز بوده و برای افراد مبتلا به کمخونی مناسب است. همچنین در درمان راشیتیسم نیز میتواند مفید واقع شود.
یونجه ملین است. همچنین تخم یونجه قاعدهآور است.
برای رفع کمبود ویتامین C نیز میتوان از یونجه استفاده کرد.
داروهای گیاهی با یونجه
همانطور که گفته شد، یونجه دارای مواد معدنی فراوانی است. به همین دلیل غذای بسیار مناسبی برای انسان و حیوان است. میتوان شیرهی یونجه را به کودکان در حال رشد داد تا به محکم شدن استخوانها کمک کند. بدین منظور، 300 گرم یونجه را در یک لیتر آب میریزیم و آن را میجوشانیم تا آب آن نصف بشود. سپس آن را صاف کرده و کمی عسل به آن میافزاییم. کودکان زیر دو سال در روز 50 گرم و کودکان بزرگتر میتوانند در روز 200 گرم از شیرهی یونجه مصرف کنند.
البته انسانهای بالغ نیز میتوانند برای افزایش توان از یونجه استفاده کنند. مقداری برگ تازه یا جوانهی یونجه را همراه سالاد میل کنید.
برای درمان رعشهی بدن، میتوان ضماد پختهی یونجه را روزی چند بار روی اعضا گذاشت تا بهبود یابد. همچنین، به دلیل داشتن مقادیر بسیاری ویتامین، در بهبود زخم و جلوگیری از خونریزی مؤثر است. برگ یونجه را بکوبید و روی زخم بگذارید تا مانع خونریزی بشود.
همچنین برای درمان لقوه و رعشه تخم یونجه را در روغن زیتون ریخته و به مدت یک هفته جلوی آفتاب میگذاریم. سپس آن را صاف کرده و چند بار در روز به بیمار میدهیم و یا روی محل رعشه میمالیم.
میتوان برای قاعدهآوری از دمکردهی تخم یونجه استفاده کرد. همچنین برای بهبود سرفه و صاف کردن سینه نیز میتوان روزی 2 تا 3 فنجان دمکردهی تخم یونجه مصرف کرد.
دمکردهی برگ یونجه در درمان اسهال مؤثر است.
عوارض جانبی
یونجه بسیار نفخآور است و در مصرف گیاه تازهی آن نباید زیادهروی کرد. بسیاری از حیوانات نیز در اثر خوردن زیاد یونجه ممکن است تلف شوند.